فرهنگ وتمدن خاک سپاری در بخش اعظمی از کشورهای دنیا متعدد میباشد. خلال این رهروان مذهب ها متعدد دین‌های خاک سپاری متفاوتی دارا هستند. بعضی اجساد مردگان خویش را می‌سوزانند و بعد از آن خاکستر آن‌ها را پای درخت و یا این که در دریا می‌ریزند، گروهی آنان‌را با تابوت و بعضی دیگر، اجساد مردگان را با پارچه‌ای سپید(کفن) دفن می‌نمایند. از‌آنجا‌که در جمهوری فدرال آلمان، تیم‌های گوناگون مذهبی و قومی معاش می‌نمایند، مراسم و دین‌های مختلفی برای طلاق از مردگان وجود دارااست. شهروندان آلمانی، سال‌ها مردگان خویش را به روشی سنتی دفن می‌کردند، پک پذیرایی ترحیم مشهد با این وجود در سال‌های اخیر، تعداد کسانی که تصمیم به سوزانده شدن اجسادشان دارا هستند، ارتقا یافته میباشد. ذیل‌بودن هزینه‌های دفن به شیوه سوزاندن، از دلایل ارتقا داده های عددی علاقمندان بدین نحوه میباشد.
رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در برلین دراین مورد آورده میباشد: در آلمان نیز مانند بقیه کشورهای دنیا برای اشکال متعدد دفن، هزینه‌های متفاوتی وجود دارااست. براساس آمارهای منتشر گردیده، در سال ۲۰۱۴، سوزاندن اجساد به طور ناشناس و ریختن خاکستر آن ها در آب دریا، ارزان‌ترین نوع دفن در آلمان بوده و برای هر نفر، حدود ۷۶۶ یورو هزینه داشته میباشد. در واقع این اشخاص، فارغ از هیچ اسم و آدرس دفن گردیده‌اند و به طور طبیعی هزینه‌ای هم در طول دفن و حتی برای حفظ قبور برای باقیماندگان تولید نمیکرد. در عین‌حالا، گران‌ترین نوع دفن در سال ۲۰۱۴، دفن اجساد با تابوت در خاک بوده که برای هر نفر نزدیک به ۱۳۱۱ یورو هزینه در بر داشته میباشد. اما این نوع دفن، در هم اکنون حاضر با دقت به پیاده سازی سنگ قبر و یا این که ناحیه خاصی که مراسم خاک سپاری در آن اجرا می‌گردد، هزینه‌های متفاوتی داراست. در گزارش پیش‌رو نگاهی به مراسم تدفین رهروان ادیان گوناگون در آلمان و مراسم سوگواری درین مرز و بوم داریم که در پی می خوانید:عشق مسیحیان به سوزاندن مردگان
بیشتر آلمانی‌ها مسیحی میباشند. نحوه سنتی دفن مردگان در کشورهای مسیحی تدفین با تابوت میباشد، با این هم اکنون در ده سال‌های اخیر اکثر شهروندان مسیحی در آلمان ترجیح می دهند که اجسادشان سوزانده خواهد شد. این در حالی میباشد که در قرنها وسطی، سوزاندن اجساد ممنوع بود و این فعالیت گناه محسوب میشد. در اوایل قرن نوزدهم، اولی مُمنزلت‌سوزخانه‌ها( جایی که مردگان را می‌سوزاندند) در اروپا صورت گرفت. مسئولان کلیساهای پروتستان و کاتولیک در صدر با انجمن‌هایی که شهروندان برای این دستور فعال‌ساز‌ی کرده بودند، رویارویی کردند. با این اوصاف، تورم و چالش اقتصادی در ده سال ۲۰ میلادی، سبب شد که شهروندان آلمانی به سوزاندن مردگان عشق و علاقه بیشتری پیدا نمایند، چون این مورد، نسبت به بقیه طرز‌های دفن ارزان‌خیس بود. بعد از مدتی سرنوشت مسئولان کلیسای پروتستان بدون چاره شدند که با سوزاندن مردگان کنار بیایند. مسئولان کلیسای کاتولیک نیز بالاخره در سال ۱۹۶۳، سوزاندن مردگان را پذیرفتند.
با این اوصاف، هنوز هم برای سوزاندن اجساد قانون ها خاصی وجود دارااست، برای مثال، صرفا در صورتی‌که سند سوزاندن اشخاص صادر می شود که هیچ شکی مطابق مرگ غیرطبیعی وجود نداشته باشد. همینطور، خاکستر لاشه را نمی‌اقتدار به آسانی در تراس منزل دفن کرد. خاکسترها بایستی در گلدانی ویژه، مهر و موم و در قبرستان‌ها به خاک ودیعت شوند. همینطور آلمانی‌ها گاهی لاشه مردگان یا این که خاکستر آنان‌را در کنار ریشه یک درخت یا این که در مناطقی معین از بیشه‌هایی به خاک می‌سپارند که به‌این فعالیت تخصیص یافته‌اند. اجساد براساس مقررات آلمان، برای ۴۸ ساعت حفظ و بعد برای سوزانده شدن به کوره‌های حریق‌سوزی منتقل میشوند. گزینش مُمقام‌سوزخانه‌ها برعهده خاندان متوفی میباشد، ولی معمولا مسئول تدفین با یکی‌از مرده‌سوزخانه‌ها فعالیت می‌نماید که بها قابل قبولی دارااست. جسد در دورن تابوت به اتاق کوره آورده می‌گردد و قبل از سوزاندن، انگیزه مرگ به وسیله دکتر شاغل در آنجا نظارت گردد. بعد از آن، مأمور مربوطه، سنگ نسوزی که شماره ویژه‌ای بر روی آن حک گردیده را بر روی تابوت می‌چسباند. به کار گیری از این سنگ و شماره روی آن به خواسته دوری از جابه‌جایی یا این که ایرادات آتی در نام‌و‌نشان‌یابی اجساد میباشد.
فرهنگ وتمدن خاک سپاری در بخش اعظمی از کشورهای دنیا متعدد میباشد. خلال این رهروان مذهب ها متعدد دین‌های خاک سپاری متفاوتی دارا هستند. بعضی اجساد مردگان خویش را می‌سوزانند و بعد از آن خاکستر آن‌ها را پای درخت و یا این که در دریا می‌ریزند، گروهی آنان‌را با تابوت و بعضی دیگر، اجساد مردگان را با پارچه‌ای سپید(کفن) دفن می‌نمایند. از‌آنجا‌که در جمهوری فدرال آلمان، تیم‌های گوناگون مذهبی و قومی معاش می‌نمایند، مراسم و دین‌های مختلفی برای طلاق از مردگان وجود دارااست. شهروندان آلمانی، سال‌ها مردگان خویش را به روشی سنتی دفن می‌کردند، پک پذیرایی ترحیم مشهد با این وجود در سال‌های اخیر، تعداد کسانی که تصمیم به سوزانده شدن اجسادشان دارا هستند، ارتقا یافته میباشد. ذیل‌بودن هزینه‌های دفن به شیوه سوزاندن، از دلایل ارتقا داده های عددی علاقمندان بدین نحوه میباشد.
رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در برلین دراین مورد آورده میباشد: در آلمان نیز مانند بقیه کشورهای دنیا برای اشکال متعدد دفن، هزینه‌های متفاوتی وجود دارااست. براساس آمارهای منتشر گردیده، در سال ۲۰۱۴، سوزاندن اجساد به طور ناشناس و ریختن خاکستر آن ها در آب دریا، ارزان‌ترین نوع دفن در آلمان بوده و برای هر نفر، حدود ۷۶۶ یورو هزینه داشته میباشد. در واقع این اشخاص، فارغ از هیچ اسم و آدرس دفن گردیده‌اند و به طور طبیعی هزینه‌ای هم در طول دفن و حتی برای حفظ قبور برای باقیماندگان تولید نمیکرد. در عین‌حالا، گران‌ترین نوع دفن در سال ۲۰۱۴، دفن اجساد با تابوت در خاک بوده که برای هر نفر نزدیک به ۱۳۱۱ یورو هزینه در بر داشته میباشد. اما این نوع دفن، در هم اکنون حاضر با دقت به پیاده سازی سنگ قبر و یا این که ناحیه خاصی که مراسم خاک سپاری در آن اجرا می‌گردد، هزینه‌های متفاوتی داراست. در گزارش پیش‌رو نگاهی به مراسم تدفین رهروان ادیان گوناگون در آلمان و مراسم سوگواری درین مرز و بوم داریم که در پی می خوانید:عشق مسیحیان به سوزاندن مردگان
بیشتر آلمانی‌ها مسیحی میباشند. نحوه سنتی دفن مردگان در کشورهای مسیحی تدفین با تابوت میباشد، با این هم اکنون در ده سال‌های اخیر اکثر شهروندان مسیحی در آلمان ترجیح می دهند که اجسادشان سوزانده خواهد شد. این در حالی میباشد که در قرنها وسطی، سوزاندن اجساد ممنوع بود و این فعالیت گناه محسوب میشد. در اوایل قرن نوزدهم، اولی مُمنزلت‌سوزخانه‌ها( جایی که مردگان را می‌سوزاندند) در اروپا صورت گرفت. مسئولان کلیساهای پروتستان و کاتولیک در صدر با انجمن‌هایی که شهروندان برای این دستور فعال‌ساز‌ی کرده بودند، رویارویی کردند. با این اوصاف، تورم و چالش اقتصادی در ده سال ۲۰ میلادی، سبب شد که شهروندان آلمانی به سوزاندن مردگان عشق و علاقه بیشتری پیدا نمایند، چون این مورد، نسبت به بقیه طرز‌های دفن ارزان‌خیس بود. بعد از مدتی سرنوشت مسئولان کلیسای پروتستان بدون چاره شدند که با سوزاندن مردگان کنار بیایند. مسئولان کلیسای کاتولیک نیز بالاخره در سال ۱۹۶۳، سوزاندن مردگان را پذیرفتند.
با این اوصاف، هنوز هم برای سوزاندن اجساد قانون ها خاصی وجود دارااست، برای مثال، صرفا در صورتی‌که سند سوزاندن اشخاص صادر می شود که هیچ شکی مطابق مرگ غیرطبیعی وجود نداشته باشد. همینطور، خاکستر لاشه را نمی‌اقتدار به آسانی در تراس منزل دفن کرد. خاکسترها بایستی در گلدانی ویژه، مهر و موم و در قبرستان‌ها به خاک ودیعت شوند. همینطور آلمانی‌ها گاهی لاشه مردگان یا این که خاکستر آنان‌را در کنار ریشه یک درخت یا این که در مناطقی معین از بیشه‌هایی به خاک می‌سپارند که به‌این فعالیت تخصیص یافته‌اند. اجساد براساس مقررات آلمان، برای ۴۸ ساعت حفظ و بعد برای سوزانده شدن به کوره‌های حریق‌سوزی منتقل میشوند. گزینش مُمقام‌سوزخانه‌ها برعهده خاندان متوفی میباشد، ولی معمولا مسئول تدفین با یکی‌از مرده‌سوزخانه‌ها فعالیت می‌نماید که بها قابل قبولی دارااست. جسد در دورن تابوت به اتاق کوره آورده می‌گردد و قبل از سوزاندن، انگیزه مرگ به وسیله دکتر شاغل در آنجا نظارت گردد. بعد از آن، مأمور مربوطه، سنگ نسوزی که شماره ویژه‌ای بر روی آن حک گردیده را بر روی تابوت می‌چسباند. به کار گیری از این سنگ و شماره روی آن به خواسته دوری از جابه‌جایی یا این که ایرادات آتی در نام‌و‌نشان‌یابی اجساد میباشد.
تاریخچه تکوین محراب مسجد