مسجد حکیم اصفهان یکیاز شاهکارهای پک پذیرایی ترحیم مشهد معماری مسجد در جمهوری اسلامی ایران زمان صفوی میباشد، که به نحوه چهار ایوانی با آجرکاریهای بسیار متنوع سازه گردیده و دربردارنده کتیبه های خط بنایی متنوعی میباشد. معماری، آجرکاری، کاشی کاری، گره کشی و مخصوصا خط بنایی مسجد حکیم را می اقتدار در زمره شغل های عالی عصر صفویه و سپس دانست.
مسجد حکیم از مساجد اواخر زمان صفوی در ناحیه سابق پدر الدشت اصفهان است و بانی آن حکیم محمد داوود ملقب به تقربخان، پزشک معالج پادشاه عباس دوم و فرمانروا صفی بوده میباشد و بهاین سبب ساز، مسجد به حکیم آوازه یافته میباشد. مسجد حکیم اصفهان در محله دیرین جورجیر، در محل مسجدی از قرن چهارم مشهور به مسجد جوءجوء یا این که جورجیر، که صاحببن عباد آن را سازه کرده بود، ساخته شد و مسجد جورجیر نیز نامیده گردیده است.
براساس کتیبه های مسجد، از معماران این سازه محمدعلیبن معلم علی بیک بنّا اصفهانی، از کاشی کاران آن میرزامحمد کاشی پز، و کتیبه نگار آن خوشنویس اسم آور عهدوپیمان صفوی، محمدرضا امامی، بوده اند. اسم خوشنویس دیگری به اسم محمدباقر شیرازی نیز در یک کدام از کتیبه ها مشاهده میشود.
بنای مسجد حکیم دارنده سردر شمالی، سردر شرقی، سردر غربی، صحن تبارک، شبستان ذیل گنبد، شبستان جنوب شرقی، شبستان جنوب غربی، شبستان زمستانی درست شده میباشد.
مسجد حکیم با نقشهای نامنتظم، نزدیک به هشت هزار مترمربع حجم دارااست.
این سازه که مانند اکثری از بناهای زمان صفویه از خشت ایجاد شده است.
مسجد حکیم از نوع مساجد چهار ایوانی میباشد و سه ورودی مهم داراست.
مسجد حکیم اصفهان یکیاز شاهکارهای پک پذیرایی ترحیم مشهد معماری مسجد در جمهوری اسلامی ایران زمان صفوی میباشد، که به نحوه چهار ایوانی با آجرکاریهای بسیار متنوع سازه گردیده و دربردارنده کتیبه های خط بنایی متنوعی میباشد. معماری، آجرکاری، کاشی کاری، گره کشی و مخصوصا خط بنایی مسجد حکیم را می اقتدار در زمره شغل های عالی عصر صفویه و سپس دانست.
مسجد حکیم از مساجد اواخر زمان صفوی در ناحیه سابق پدر الدشت اصفهان است و بانی آن حکیم محمد داوود ملقب به تقربخان، پزشک معالج پادشاه عباس دوم و فرمانروا صفی بوده میباشد و بهاین سبب ساز، مسجد به حکیم آوازه یافته میباشد. مسجد حکیم اصفهان در محله دیرین جورجیر، در محل مسجدی از قرن چهارم مشهور به مسجد جوءجوء یا این که جورجیر، که صاحببن عباد آن را سازه کرده بود، ساخته شد و مسجد جورجیر نیز نامیده گردیده است.
براساس کتیبه های مسجد، از معماران این سازه محمدعلیبن معلم علی بیک بنّا اصفهانی، از کاشی کاران آن میرزامحمد کاشی پز، و کتیبه نگار آن خوشنویس اسم آور عهدوپیمان صفوی، محمدرضا امامی، بوده اند. اسم خوشنویس دیگری به اسم محمدباقر شیرازی نیز در یک کدام از کتیبه ها مشاهده میشود.
بنای مسجد حکیم دارنده سردر شمالی، سردر شرقی، سردر غربی، صحن تبارک، شبستان ذیل گنبد، شبستان جنوب شرقی، شبستان جنوب غربی، شبستان زمستانی درست شده میباشد.
مسجد حکیم با نقشهای نامنتظم، نزدیک به هشت هزار مترمربع حجم دارااست.
این سازه که مانند اکثری از بناهای زمان صفویه از خشت ایجاد شده است.
مسجد حکیم از نوع مساجد چهار ایوانی میباشد و سه ورودی مهم داراست.