امامزاده یحیی اسم مقبره ابوالقاسم عزالدین یحیی پک پذیرایی ترحیم مشهد میباشد که در کوچه‌ای به همین اسم در خیابان ری، نرسیده به خیابان شهید مصطفی خمینی در یکی‌از محله ها کهن شهر طهران که سابقا به آن عود لاجان گفته می شد واقع شده است.
نسبت ابوالقاسم عزالدین یحیی که از نقبای شهرهای قم و ری بوده‌میباشد به سجاد میرسد و گفته میگردد اخوی اوست.
این سازه دارنده صحن بزرگ، مسجد، تراس، رواق، بارگاه، مقبره آیینه کاری، سرداب، گنبد کاشی مخروطی صورت و سقاخانه‌میباشد. دیرین‌ترین تاثیر منقول این مقبره تاریخی که ساختمان اساسی بنای آن نیز به عصر مغول نسبت داده می شود، صندوق چوبی روی مرقد میباشد که دارنده تاریخ ۸۹۵ ه‌میباشد. در زمینه ی اسم و نسب امامزاده یحیی اینگونه مندرج:
این بزرگوار با ۱۵ واسطه به امام چهارم میرسد و بعداز بابا نقابت طالبیه ری، قم و آمل را به ذمه داشته و به سال ۵۹۲ ه ق به دست علاءالدین تکش خوارزمشاه به شهید شدن رسیده‌میباشد.
بنای دیرین این بقاع دربرگیرنده ساختمان بلند خشتی هشت ضلعی وابسته به قرن هفتم هجری میباشد که مانند ابنیه دیگر بعدازظهر مغول، یک گنبد آجری ۱۲ ضلعی هرمی صورت بر بالای آن قرار داشت. در عهدوپیمان قاجاریه هم گوشه و کنار این ساختمان بلند را با کاشیهای هفت رنگ مزین ساخته بودند. در حال حاضر در محل ساختمان بلند خشتی و گذشته، بقاع هشت ضلعی کنونی تشکیل‌شده‌میباشد.
بر روی در دیرین حرم که چندان والا نبوده، در دو کتیبه خرد به خط ثلث نوشته‌اند: بانی حرم خشتی قدیم فردی به اسم قرابشاره بوده و معمار آن، دیو حسن اسم داشته‌میباشد.
صندوق منبت عتیقه امامزاده یحیی چنان که در کتیبه آن اشاره گردیده به فرمان ملکشاه غازی در سال ۸۹۵ ه ق توسط دو اخوی به اسم‌های معلم حسین و معلم محمد لواسانی تشکیل‌شده‌میباشد.
در سالهای اخیر فعالیتهای عمرانی بخش اعظمی در مقبره امامزاده یحیی اعمال پذیرفته که خلال مراقبت و مراقبت اثر ها قبلی، فضای دور و اطراف بقاع پیشرفته‌میباشد.
امامزاده یحیی اسم مقبره ابوالقاسم عزالدین یحیی پک پذیرایی ترحیم مشهد میباشد که در کوچه‌ای به همین اسم در خیابان ری، نرسیده به خیابان شهید مصطفی خمینی در یکی‌از محله ها کهن شهر طهران که سابقا به آن عود لاجان گفته می شد واقع شده است.
نسبت ابوالقاسم عزالدین یحیی که از نقبای شهرهای قم و ری بوده‌میباشد به سجاد میرسد و گفته میگردد اخوی اوست.
این سازه دارنده صحن بزرگ، مسجد، تراس، رواق، بارگاه، مقبره آیینه کاری، سرداب، گنبد کاشی مخروطی صورت و سقاخانه‌میباشد. دیرین‌ترین تاثیر منقول این مقبره تاریخی که ساختمان اساسی بنای آن نیز به عصر مغول نسبت داده می شود، صندوق چوبی روی مرقد میباشد که دارنده تاریخ ۸۹۵ ه‌میباشد. در زمینه ی اسم و نسب امامزاده یحیی اینگونه مندرج:
این بزرگوار با ۱۵ واسطه به امام چهارم میرسد و بعداز بابا نقابت طالبیه ری، قم و آمل را به ذمه داشته و به سال ۵۹۲ ه ق به دست علاءالدین تکش خوارزمشاه به شهید شدن رسیده‌میباشد.
بنای دیرین این بقاع دربرگیرنده ساختمان بلند خشتی هشت ضلعی وابسته به قرن هفتم هجری میباشد که مانند ابنیه دیگر بعدازظهر مغول، یک گنبد آجری ۱۲ ضلعی هرمی صورت بر بالای آن قرار داشت. در عهدوپیمان قاجاریه هم گوشه و کنار این ساختمان بلند را با کاشیهای هفت رنگ مزین ساخته بودند. در حال حاضر در محل ساختمان بلند خشتی و گذشته، بقاع هشت ضلعی کنونی تشکیل‌شده‌میباشد.
بر روی در دیرین حرم که چندان والا نبوده، در دو کتیبه خرد به خط ثلث نوشته‌اند: بانی حرم خشتی قدیم فردی به اسم قرابشاره بوده و معمار آن، دیو حسن اسم داشته‌میباشد.
صندوق منبت عتیقه امامزاده یحیی چنان که در کتیبه آن اشاره گردیده به فرمان ملکشاه غازی در سال ۸۹۵ ه ق توسط دو اخوی به اسم‌های معلم حسین و معلم محمد لواسانی تشکیل‌شده‌میباشد.
در سالهای اخیر فعالیتهای عمرانی بخش اعظمی در مقبره امامزاده یحیی اعمال پذیرفته که خلال مراقبت و مراقبت اثر ها قبلی، فضای دور و اطراف بقاع پیشرفته‌میباشد.
امامزاده حیدرکلاک کرج