مجله خبری تشریفات

بعداز برقرارى قول هاى یهود، در میان آن ها و مسلمان‌ها همزیستى مسالمت آمیز برقرار بود؛ لیکن پک پذیرایی ترحیم مشهد این ارتباط ها سرد بود و یهودیان گاه و بیگاه به مخالفت با نبی مى پرداختند. این مقاله به خوبى از سوال و پاسخى که بارها دربین این دو دسته اجرا شد، پر‌نور مى گردد. از آن‌جا که اهل کتاب، آگاهى هایى از کتاب هاى مقدس و علم پیامبران داشتند، سوال هاى آن‌ها شکلى دیگر داشت و به جاى درخواست اعجاز، مطالبى را که در کتب خوانده بودند، از فرستاده خداوند مى پرسیدند. از طرفى زیرا یهودیان از ظهور فرستاده خبر داشتند، به لحاظ مى برسد که سوال هاى آن‌ها گاه براى باور و گاهى براى عذر جویى بود.

زمانى گروهى از علماى یهود نزد نبی آمد، گفتند: چهار مقاله از تو مى پرسیم که جز پیامبران نمى دانند. پیامبر خداوند با این شرط که درصورتی که جواب گرفتند، اسلام آورند، به یکایک سؤالات وی جواب اعطا کرد. آن ها هم پاسخ ها را صحیح دانستند. تأیید آن‌ها نشانه مى دهد که سوال هاى آنها جنبه تست داشته خیر فراگیری. آنگاه گفتند اینک از فرشته اى که تورا همراهى مى نماید خبر ده. فرمود: همدم اینجانب جبرئیل میباشد که در کنار همگی انبیا بوده میباشد. گفتند درصورتی که غیر از وی بر تو فرود مى آمد، تصدیقت مى کردیم، ولى ما با جبرئیل مخالفیم و وی معاند ماست. درین هنگام آیه 97 سوره بقره نازل شد: «اى رسول بگو کسی که با جبرئیل معاند میباشد ]وی هیچ زمان از پیش خویش دستورى نمى آورد بلکه [نزول وی بر قلب تو، به اذن خداست.» (زهرى، الطبقات الکبرى، ج1، ص138؛ همینطور نگاه فرمائید به: معافرى، سیره ابن هشام، ج1، ص543 و تفاسیر، پایین آیه 93 آل عمران).

آیتم دیگرى که یهود براى سؤال کردن نزد رسول آمدند، مرتبط با حکم زناکار میباشد. سازه به نقل طبرسى از امام باقر(علیه السلام)، مرد و زنى از احاطه خیبر، مرتکب زناى محصنه شدند و یهودیان که از اجراى حکم سنگسار درباره آن ها کراهت داشتند، از یهود مدینه خواستند تا درباره این مسئله از رسول سوال نمایند، شاید حکم مدل ترى براى آن دو باشد. گروهى از یهود مدینه، حکم این قضیه را از فرستاده پروردگار جویا شدند؛ حضرت حدّ رجم را گزینش فرمود، لیکن یهودیان این حکم را نپذیرفتند و فرستاده از آنها خواست عبدالله بن صوریا را حاضر نمایند تا حکم حقیقى تورات را از وی بپرسند. ابن صوریا حاضر شد و به وجود حکم رجم در‌این مسئله در تورات گواهى بخشید و اعتراض یهودیان را برانگیخت. درین قصه هم اینگونه آمده میباشد که ابن صوریا از نبی اکرم سؤال هایى کرد و زیرا پاسخ هاى آن حضرت را صحیح و مبنی بر پیش گویى تورات یافت، اسلام آورد، ولى جهودان به وی ناسزا گفتند.

در گزارش مشابهى که ابن اسحاق از ابوهریره نقل کرده، سخنى از یهود خیبر به دیده نمى خورد؛ بلکه از آن استعمال مى خواهد شد که‌این حادثه در مدینه و در ابتداى مسافرت چهره داده میباشد و رسول در بیت المیدراش ـ محلى که در آن تورات مى آموزند ـ حاضر شد و درباره این حکم با احبار کلام ذکر کرد. نکته جالبى که در قصه ابن اسحاق اضافه میباشد این که ابن صوریا به رسول اظهار‌کرد: «اى ابوالقاسم، به آفریدگار قسم و سوگند اینان مى دانند که تو رسول هستى، لیکن به تو حسد مىورزند.» (معافرى، سیره ابن هشام، ج1، ص564 و 565 ).

سازه به گفته مفسران و مورخان، آیه هاى 41 به سپس سوره مائده و 23 آل عمران درباره این سوال یهود از نبی معبود نازل شد. (طبرسى، مجمع البیان، ج2، ص299 و ج1، ص723 ؛ التفسیر الکبیر، ج4، ص394، ج3، ص178؛ معافرى، سیره ابن هشام، ج1، ص565 و طبرى، جامع البیان، ج4، ص316 و ج3، ص296). از سایر سوال هاى یهودیان، سؤال آن ها از خلقت اسمان و زمین میباشد. طبرى گزارش نموده است که‌این خویشان نزد فرستاده آفریدگار آمده، از این زمینه پرسیدند. آن حضرت خلقت هرکدام از قسمت هاى افق و زمین را در یک روز از هفته ذکر فرمود. بعد یهودیان گفتند: «خدا شنبه استراحت کرد» و رسول را خشمگین کردند. طبرى اضافه نموده است که آیه 38 سوره قاف (... ما مَسّنا اینجانب لُغوب) در این زمینه نازل شد.

بعداز برقرارى قول هاى یهود، در میان آن ها و مسلمان‌ها همزیستى مسالمت آمیز برقرار بود؛ لیکن پک پذیرایی ترحیم مشهد این ارتباط ها سرد بود و یهودیان گاه و بیگاه به مخالفت با نبی مى پرداختند. این مقاله به خوبى از سوال و پاسخى که بارها دربین این دو دسته اجرا شد، پر‌نور مى گردد. از آن‌جا که اهل کتاب، آگاهى هایى از کتاب هاى مقدس و علم پیامبران داشتند، سوال هاى آن‌ها شکلى دیگر داشت و به جاى درخواست اعجاز، مطالبى را که در کتب خوانده بودند، از فرستاده خداوند مى پرسیدند. از طرفى زیرا یهودیان از ظهور فرستاده خبر داشتند، به لحاظ مى برسد که سوال هاى آن‌ها گاه براى باور و گاهى براى عذر جویى بود.

زمانى گروهى از علماى یهود نزد نبی آمد، گفتند: چهار مقاله از تو مى پرسیم که جز پیامبران نمى دانند. پیامبر خداوند با این شرط که درصورتی که جواب گرفتند، اسلام آورند، به یکایک سؤالات وی جواب اعطا کرد. آن ها هم پاسخ ها را صحیح دانستند. تأیید آن‌ها نشانه مى دهد که سوال هاى آنها جنبه تست داشته خیر فراگیری. آنگاه گفتند اینک از فرشته اى که تورا همراهى مى نماید خبر ده. فرمود: همدم اینجانب جبرئیل میباشد که در کنار همگی انبیا بوده میباشد. گفتند درصورتی که غیر از وی بر تو فرود مى آمد، تصدیقت مى کردیم، ولى ما با جبرئیل مخالفیم و وی معاند ماست. درین هنگام آیه 97 سوره بقره نازل شد: «اى رسول بگو کسی که با جبرئیل معاند میباشد ]وی هیچ زمان از پیش خویش دستورى نمى آورد بلکه [نزول وی بر قلب تو، به اذن خداست.» (زهرى، الطبقات الکبرى، ج1، ص138؛ همینطور نگاه فرمائید به: معافرى، سیره ابن هشام، ج1، ص543 و تفاسیر، پایین آیه 93 آل عمران).

آیتم دیگرى که یهود براى سؤال کردن نزد رسول آمدند، مرتبط با حکم زناکار میباشد. سازه به نقل طبرسى از امام باقر(علیه السلام)، مرد و زنى از احاطه خیبر، مرتکب زناى محصنه شدند و یهودیان که از اجراى حکم سنگسار درباره آن ها کراهت داشتند، از یهود مدینه خواستند تا درباره این مسئله از رسول سوال نمایند، شاید حکم مدل ترى براى آن دو باشد. گروهى از یهود مدینه، حکم این قضیه را از فرستاده پروردگار جویا شدند؛ حضرت حدّ رجم را گزینش فرمود، لیکن یهودیان این حکم را نپذیرفتند و فرستاده از آنها خواست عبدالله بن صوریا را حاضر نمایند تا حکم حقیقى تورات را از وی بپرسند. ابن صوریا حاضر شد و به وجود حکم رجم در‌این مسئله در تورات گواهى بخشید و اعتراض یهودیان را برانگیخت. درین قصه هم اینگونه آمده میباشد که ابن صوریا از نبی اکرم سؤال هایى کرد و زیرا پاسخ هاى آن حضرت را صحیح و مبنی بر پیش گویى تورات یافت، اسلام آورد، ولى جهودان به وی ناسزا گفتند.

در گزارش مشابهى که ابن اسحاق از ابوهریره نقل کرده، سخنى از یهود خیبر به دیده نمى خورد؛ بلکه از آن استعمال مى خواهد شد که‌این حادثه در مدینه و در ابتداى مسافرت چهره داده میباشد و رسول در بیت المیدراش ـ محلى که در آن تورات مى آموزند ـ حاضر شد و درباره این حکم با احبار کلام ذکر کرد. نکته جالبى که در قصه ابن اسحاق اضافه میباشد این که ابن صوریا به رسول اظهار‌کرد: «اى ابوالقاسم، به آفریدگار قسم و سوگند اینان مى دانند که تو رسول هستى، لیکن به تو حسد مىورزند.» (معافرى، سیره ابن هشام، ج1، ص564 و 565 ).

سازه به گفته مفسران و مورخان، آیه هاى 41 به سپس سوره مائده و 23 آل عمران درباره این سوال یهود از نبی معبود نازل شد. (طبرسى، مجمع البیان، ج2، ص299 و ج1، ص723 ؛ التفسیر الکبیر، ج4، ص394، ج3، ص178؛ معافرى، سیره ابن هشام، ج1، ص565 و طبرى، جامع البیان، ج4، ص316 و ج3، ص296). از سایر سوال هاى یهودیان، سؤال آن ها از خلقت اسمان و زمین میباشد. طبرى گزارش نموده است که‌این خویشان نزد فرستاده آفریدگار آمده، از این زمینه پرسیدند. آن حضرت خلقت هرکدام از قسمت هاى افق و زمین را در یک روز از هفته ذکر فرمود. بعد یهودیان گفتند: «خدا شنبه استراحت کرد» و رسول را خشمگین کردند. طبرى اضافه نموده است که آیه 38 سوره قاف (... ما مَسّنا اینجانب لُغوب) در این زمینه نازل شد.