خبر ها بسیارى از این بازسازىها را در کتابهاى تواریخ مکه و کتابهایى که در تاریخ خلفاى مملوکى و عثمانى نگاشته گردیده است، مىتوان اخذ. ننوشتن این افزودهها شروع بدان عامل است که علاوه بر آنها توسعه و گسترش جدى شکل نمىگرفته و صرفا به نوسازى اعتنا مىگردیدهاست. به علاوه، به قدرى خبرها آنها فراوان میباشد که در این مختصر قابلیت و امکان پرداختن به آنان وجود ندارد. کتیبههاى متعددى از این بازسازىها به ویژه به زمان قایتباى، از سلاطین بزرگ مملوکى در قرن نهم هجرى باقى مانده میباشد. فعلا با نگاهى پک پذیرایی ترحیم مشهد به بناى رواقهاى گوشه و کنار مسجد مىاقتدار اخذ که معمارى آن میراث عصر مملوکى و به ویژه زمانه عثمانى است.
مسجدالحرام در زمان سعودىها
در سال ۱۳۶۸ قمرى، (۱۳۲۸ ش) ملک عبدالعزیز دستور داد تا مسجد را از هر سو پیشرفت دهند. این توسعه و گسترش که از سال ۱۳۷۵ قمرى/۱۳۳۵ ش. شروع شد، مساحت مسجد را تا ۱۶۰۸۶۱ متر رساند. این مقدار مساحت، براى جمعیت نمازگزارى بالغ بر سیصد هزار بدن در نظر دریافت شد. تعداد درهاى مسجد نیز درین ارتقا تا ۶۴ رسید. ملک فهد که در ادامه مرگ برادرش خالد، در سال ۱۴۰۲ ق. /۱۳۶۱ ش. به سلطنت رسید، یکى از کارهاى اساسى خویش را رسیدگى به کارها حرمین شریفین قرار داد. وى به سال ۱۴۰۹ قمرى، تصمیم گرفت، مسجدالحرام را به طور بىسوابقاى ارتقا دهد و به اصلاح و ترمیم آن و اطرافش بپردازد. این ارتقا تا این تاریخ، بیشترین افزایشى بود که در طی تاریخ مسجدالحرام در این مسجد انجام یافته بود.
افزوده دوم سعودى، به صورت عمده در نصیب غربى مسجد شکل گرفت و محدودهاى به حجم ۷۶۰۰۰ هزار مترمربع را در این بخش، به طور یک مربع در ضلع غربى مسجد بر آن خاطر نشان نمود. دو مناره تبارک که هرمورد به طول ۸۹ متر بود، در آن بخش سازه شوید.
خبر ها بسیارى از این بازسازىها را در کتابهاى تواریخ مکه و کتابهایى که در تاریخ خلفاى مملوکى و عثمانى نگاشته گردیده است، مىتوان اخذ. ننوشتن این افزودهها شروع بدان عامل است که علاوه بر آنها توسعه و گسترش جدى شکل نمىگرفته و صرفا به نوسازى اعتنا مىگردیدهاست. به علاوه، به قدرى خبرها آنها فراوان میباشد که در این مختصر قابلیت و امکان پرداختن به آنان وجود ندارد. کتیبههاى متعددى از این بازسازىها به ویژه به زمان قایتباى، از سلاطین بزرگ مملوکى در قرن نهم هجرى باقى مانده میباشد. فعلا با نگاهى پک پذیرایی ترحیم مشهد به بناى رواقهاى گوشه و کنار مسجد مىاقتدار اخذ که معمارى آن میراث عصر مملوکى و به ویژه زمانه عثمانى است.
مسجدالحرام در زمان سعودىها
در سال ۱۳۶۸ قمرى، (۱۳۲۸ ش) ملک عبدالعزیز دستور داد تا مسجد را از هر سو پیشرفت دهند. این توسعه و گسترش که از سال ۱۳۷۵ قمرى/۱۳۳۵ ش. شروع شد، مساحت مسجد را تا ۱۶۰۸۶۱ متر رساند. این مقدار مساحت، براى جمعیت نمازگزارى بالغ بر سیصد هزار بدن در نظر دریافت شد. تعداد درهاى مسجد نیز درین ارتقا تا ۶۴ رسید. ملک فهد که در ادامه مرگ برادرش خالد، در سال ۱۴۰۲ ق. /۱۳۶۱ ش. به سلطنت رسید، یکى از کارهاى اساسى خویش را رسیدگى به کارها حرمین شریفین قرار داد. وى به سال ۱۴۰۹ قمرى، تصمیم گرفت، مسجدالحرام را به طور بىسوابقاى ارتقا دهد و به اصلاح و ترمیم آن و اطرافش بپردازد. این ارتقا تا این تاریخ، بیشترین افزایشى بود که در طی تاریخ مسجدالحرام در این مسجد انجام یافته بود.
افزوده دوم سعودى، به صورت عمده در نصیب غربى مسجد شکل گرفت و محدودهاى به حجم ۷۶۰۰۰ هزار مترمربع را در این بخش، به طور یک مربع در ضلع غربى مسجد بر آن خاطر نشان نمود. دو مناره تبارک که هرمورد به طول ۸۹ متر بود، در آن بخش سازه شوید.