مجله خبری تشریفات

امامزاده عبدالله ابن احمد روستای پک پذیرایی ترحیم مشهد سورانه در ۷ کیلومتری شهر شازند و ۴۵ کیلومتری جنوب غربی شهر اراک، در دل کوهپایه های قله راز به عرش کشیده شهباز بلندترین قله استان مرکزی واقع گردیده‌است.
این امامزاده به انگیزه دارا بودن آب و هوای مساعد و فضای مطلوب در فصول گرم و معتدل، سالانه در روزها تعطیل پذیرای زائران متعددی از سراسر شهرستان و استان هست.
این حرم در دامنه سرسبز و در جوار یک چشمه سار طبیعی قراردارد و به لهجه محلی بدین شرایط قبه چشمه می گویند و بنای گذشته بقاع از آجر و گل بوده و بنای فعلی از خشت و آهن میباشد. در بارگاه مربع صورت زیارتگاه، قبر منور قرار گرفته میباشد.
اداره تمام اوقاف و کارها خیریه استان مرکزی در یک برشور کوتاه که درباره این امامزاده منتشر کرده آورده میباشد: در معاش طومار و گستردن حالی که بر پوست آهو درج شده میباشد و از بروجرد نزد آیت العظمی حاج آقا حسن فرید محسنی آورده اند آمده میباشد؛«آسوده بن علی با هفتاد و دوتن از ارحام و اقارب درین ناحیه به نبرد با معاند پرداخته اند. به این ترتیب امامزادگان مدفون در شروع در به عبارتی نقطه به شهیدشدن رسیده و برخی از این بزرگواران با تن مصدوم تا مکان ممکن روش پیموده و در مسافتی دورتر از اردوگاه اسیر تیغ بیداد خصم شدند.
با مداقه به مورد فوق بایستی انگشت اشاره ای بدین مقوله داشت که امامزاده عبدالله از هفتاد و دو بدن ارحام و اقوام آسان بن علی بوده و توانسته تا این مقدار فاصله اندکی که فی مابین آستانه و سورانه وجود داراست خویش را از معاند بدور ساخته و در غایت به وسیله آئین به عالم فروختگان به شهید شدن رسیده میباشد.

امامزاده عبدالله ابن احمد روستای پک پذیرایی ترحیم مشهد سورانه در ۷ کیلومتری شهر شازند و ۴۵ کیلومتری جنوب غربی شهر اراک، در دل کوهپایه های قله راز به عرش کشیده شهباز بلندترین قله استان مرکزی واقع گردیده‌است.
این امامزاده به انگیزه دارا بودن آب و هوای مساعد و فضای مطلوب در فصول گرم و معتدل، سالانه در روزها تعطیل پذیرای زائران متعددی از سراسر شهرستان و استان هست.
این حرم در دامنه سرسبز و در جوار یک چشمه سار طبیعی قراردارد و به لهجه محلی بدین شرایط قبه چشمه می گویند و بنای گذشته بقاع از آجر و گل بوده و بنای فعلی از خشت و آهن میباشد. در بارگاه مربع صورت زیارتگاه، قبر منور قرار گرفته میباشد.
اداره تمام اوقاف و کارها خیریه استان مرکزی در یک برشور کوتاه که درباره این امامزاده منتشر کرده آورده میباشد: در معاش طومار و گستردن حالی که بر پوست آهو درج شده میباشد و از بروجرد نزد آیت العظمی حاج آقا حسن فرید محسنی آورده اند آمده میباشد؛«آسوده بن علی با هفتاد و دوتن از ارحام و اقارب درین ناحیه به نبرد با معاند پرداخته اند. به این ترتیب امامزادگان مدفون در شروع در به عبارتی نقطه به شهیدشدن رسیده و برخی از این بزرگواران با تن مصدوم تا مکان ممکن روش پیموده و در مسافتی دورتر از اردوگاه اسیر تیغ بیداد خصم شدند.
با مداقه به مورد فوق بایستی انگشت اشاره ای بدین مقوله داشت که امامزاده عبدالله از هفتاد و دو بدن ارحام و اقوام آسان بن علی بوده و توانسته تا این مقدار فاصله اندکی که فی مابین آستانه و سورانه وجود داراست خویش را از معاند بدور ساخته و در غایت به وسیله آئین به عالم فروختگان به شهید شدن رسیده میباشد.