امامزاده داود ، در کوهستانهای خوش آب و هوای شمال غرب پک پذیرایی ترحیم مشهد طهران واقع گردیدهاست که یکی مشهورترین امام زاده های دور و بر طهران میباشد. این سازه در ۱۵ کیلومتری فرحزاد قرار داشته و از نگاه جغرافیایی ناحیه ای سردسیر میباشد. بیشتر آوازه امام زاده داوود به خیال و خاطر مسیر منتهی به امام زاده میباشد که از در میان دره های قشنگ و سرسبز می گذرد و در تک تک فصول، به خصوص در روز ها خنک سال مسافران و گردشگران اکثری از این مناظر دیدن می نمایند.
امامزاده داوود را خوب بشناسیم
در کتابها و منابع، دو شجره از وی مندرج که یه خرده با یکدیگر تفاوت داراهستند، اما میاقتدار اذعان کرد که حضرت امامزاده داوود از نوادگان امام حسن مجتبی (ع) می باشند و شجره وی با ۱۱ پشت بدین امام بزرگوار میرسد. همینطور در امر تاریخ میلاد و تاریخ شهیدشدن وی هم داده ها دقیقی در چنگ وجود ندارد، اما سال ولادت وی نزدیک به ۴۴۰ هجری قمری و شهیدشدنشان نزدیک به سال ۴۸۰ هجری قمری برآورد شدهاست.حضرت امامزاده داوود، فردی دانشمند، خداترس و نمازگزار بوده میباشد. در زمینه ی سرگذشت و شیوه شهیدشدن وی چنین برداشت می گردد که بعداز شهید شدن امام حسین (ع) نهضتهای متعددی صورت گرفت و با سرکوب مواجه شد. اکثری از نوادگان ائمه در آن مجالها بدون چاره شدند از محل تولد خویش سفر کرده و راهی بقیه مرزوبومهای اسلامی به عنوان مثال جمهوری اسلامی ایران شوند. این اشخاص هیچگاه از دست خلفای بنی عباس در دفاع نماندند و اکثری از آنها به شهید شدن رسیدند. حضرت امامزاده داوود نیز از این قضیه مستثنی عدم وجود.
این بقاع برای نخستین دفعه در طول صفویه سازه شد و آنچه فعلا به مکان مانده بقعه هشت ضلعی کنونی به ارتفاع شرقی غربی ۶ متر و پهنا تقریبی ۵ متر با سرداب پایین آن میباشد.در فصول سرد سال؛ برف بسیار سنگینی دراین حوزه می بارد که نسبتاً قابلیت و امکان زیارت از این مسیر را غیر ممکن می سازد. خلال برف عمیق، وجود دره های خطرناک و بهمن گیر، خویش عاملی برای پرهیز از تردد زمستانه دراین ناحیه میباشد. وجود حیوانها وحشی نیز به جهت متروک بودن جاده یه خرده خطرناک به لحاظ میرسد.
مسیر اساسی این امام زاده در پیشین خیر چندان به دور، همین مسیر فرحزاد بوده که اینک به واسطه تاسیس جاده آسفته مطلوب مقداری از رونق افتاده میباشد. مسیر آسفالته تازه از روش کن و روستای سولقان به امام زاده داوود منتهی میشود. این مسیر اندکی زمانبر خیس بوده اما در هر درحال حاضر درحالتی که که فقط قصد زیارت امام زاده را دارید؛ مطلوب خیس میباشد.
معماری بنای امامزاده داوود
بنای امامزاده در نگاه کلی از دو مسجد که هر دو به مقبره امامزاده در نصیب میانی منتهی میگردند، ساخته شده میباشد. یک مقبره هشت ضلعی که دارنده سردابی در نصیب زیرین میباشد، درین سازه وجود دارااست که در طول صفویه تشکیل شده، ولی بنای اساسی آرامگاه در طول قاجاریه تاسیس گردیده و پیشرفته میباشد.
در حالتی که به در ورودی امامزاده بنگرید، ۸ بیت شعر دقت شمارا به خویش جلب خواهد کرد. درین شعرها، اسم فتحعلی سلطان به وضوح نام برده و این نکته را می رساند کهاین آرامگاه در طی این فرمان روا قاجاری ایجاد شده است. ولی از توصیفاتی که در «خبرنامه خاطرات عزیزالسلطان» آمده، میقدرت اخذ کهاین سازه در حین قاجاریه، یک شیروانی به رنگ سبز نیز داشته میباشد که ولی اکنون دیگر نیست.
گام به درون این آرامگاه و فضای معنوی زیبای آن که بگذارید، ضریحی معمولی در مقابل چشمان شما عرضاندام خواهد کرد. این بارگاه که به بارگاه جعفری آوازه داراست، ارتفاع و عرضی به ترتیب موازی با ۲٫۵ متر و ۱٫۳۰ متر دارااست. در حالتی که بر روی میلههای این بارگاه مکان خالی پیدا نکردید، تعجب نکنید؛ چون اشخاص بخش اعظمی در زیارت از این امامزاده به بارگاه آن دخیل می بندند و شاید این عمل تبدیل به یکیاز آداب زیارت از این زیارتگاه نیز گردیده است.
امامزاده داود ، در کوهستانهای خوش آب و هوای شمال غرب پک پذیرایی ترحیم مشهد طهران واقع گردیدهاست که یکی مشهورترین امام زاده های دور و بر طهران میباشد. این سازه در ۱۵ کیلومتری فرحزاد قرار داشته و از نگاه جغرافیایی ناحیه ای سردسیر میباشد. بیشتر آوازه امام زاده داوود به خیال و خاطر مسیر منتهی به امام زاده میباشد که از در میان دره های قشنگ و سرسبز می گذرد و در تک تک فصول، به خصوص در روز ها خنک سال مسافران و گردشگران اکثری از این مناظر دیدن می نمایند.
امامزاده داوود را خوب بشناسیم
در کتابها و منابع، دو شجره از وی مندرج که یه خرده با یکدیگر تفاوت داراهستند، اما میاقتدار اذعان کرد که حضرت امامزاده داوود از نوادگان امام حسن مجتبی (ع) می باشند و شجره وی با ۱۱ پشت بدین امام بزرگوار میرسد. همینطور در امر تاریخ میلاد و تاریخ شهیدشدن وی هم داده ها دقیقی در چنگ وجود ندارد، اما سال ولادت وی نزدیک به ۴۴۰ هجری قمری و شهیدشدنشان نزدیک به سال ۴۸۰ هجری قمری برآورد شدهاست.حضرت امامزاده داوود، فردی دانشمند، خداترس و نمازگزار بوده میباشد. در زمینه ی سرگذشت و شیوه شهیدشدن وی چنین برداشت می گردد که بعداز شهید شدن امام حسین (ع) نهضتهای متعددی صورت گرفت و با سرکوب مواجه شد. اکثری از نوادگان ائمه در آن مجالها بدون چاره شدند از محل تولد خویش سفر کرده و راهی بقیه مرزوبومهای اسلامی به عنوان مثال جمهوری اسلامی ایران شوند. این اشخاص هیچگاه از دست خلفای بنی عباس در دفاع نماندند و اکثری از آنها به شهید شدن رسیدند. حضرت امامزاده داوود نیز از این قضیه مستثنی عدم وجود.
این بقاع برای نخستین دفعه در طول صفویه سازه شد و آنچه فعلا به مکان مانده بقعه هشت ضلعی کنونی به ارتفاع شرقی غربی ۶ متر و پهنا تقریبی ۵ متر با سرداب پایین آن میباشد.در فصول سرد سال؛ برف بسیار سنگینی دراین حوزه می بارد که نسبتاً قابلیت و امکان زیارت از این مسیر را غیر ممکن می سازد. خلال برف عمیق، وجود دره های خطرناک و بهمن گیر، خویش عاملی برای پرهیز از تردد زمستانه دراین ناحیه میباشد. وجود حیوانها وحشی نیز به جهت متروک بودن جاده یه خرده خطرناک به لحاظ میرسد.
مسیر اساسی این امام زاده در پیشین خیر چندان به دور، همین مسیر فرحزاد بوده که اینک به واسطه تاسیس جاده آسفته مطلوب مقداری از رونق افتاده میباشد. مسیر آسفالته تازه از روش کن و روستای سولقان به امام زاده داوود منتهی میشود. این مسیر اندکی زمانبر خیس بوده اما در هر درحال حاضر درحالتی که که فقط قصد زیارت امام زاده را دارید؛ مطلوب خیس میباشد.
معماری بنای امامزاده داوود
بنای امامزاده در نگاه کلی از دو مسجد که هر دو به مقبره امامزاده در نصیب میانی منتهی میگردند، ساخته شده میباشد. یک مقبره هشت ضلعی که دارنده سردابی در نصیب زیرین میباشد، درین سازه وجود دارااست که در طول صفویه تشکیل شده، ولی بنای اساسی آرامگاه در طول قاجاریه تاسیس گردیده و پیشرفته میباشد.
در حالتی که به در ورودی امامزاده بنگرید، ۸ بیت شعر دقت شمارا به خویش جلب خواهد کرد. درین شعرها، اسم فتحعلی سلطان به وضوح نام برده و این نکته را می رساند کهاین آرامگاه در طی این فرمان روا قاجاری ایجاد شده است. ولی از توصیفاتی که در «خبرنامه خاطرات عزیزالسلطان» آمده، میقدرت اخذ کهاین سازه در حین قاجاریه، یک شیروانی به رنگ سبز نیز داشته میباشد که ولی اکنون دیگر نیست.
گام به درون این آرامگاه و فضای معنوی زیبای آن که بگذارید، ضریحی معمولی در مقابل چشمان شما عرضاندام خواهد کرد. این بارگاه که به بارگاه جعفری آوازه داراست، ارتفاع و عرضی به ترتیب موازی با ۲٫۵ متر و ۱٫۳۰ متر دارااست. در حالتی که بر روی میلههای این بارگاه مکان خالی پیدا نکردید، تعجب نکنید؛ چون اشخاص بخش اعظمی در زیارت از این امامزاده به بارگاه آن دخیل می بندند و شاید این عمل تبدیل به یکیاز آداب زیارت از این زیارتگاه نیز گردیده است.